Check back soon
Once posts are published, you’ll see them here.
Het kan vriezen en het kan dooien. De ene dag is het bloed heet langs een landingsbaan, de volgende ochtend sta je tot je knieën in de modder in een weiland. Ik hou ervan. Eigenlijk zou ik de eerste dagen bij Omroep Brabant meelopen met collega's van de regionale omroep. OP die manier zou ik ongeschreven regels en de handigheidjes binnen het bedrijf ervaren, maar daar is niet zoveel van terecht gekomen. Om verschillende redenen ben ik meteen in m'n eentje aan de slag gegaan. Op de eerste dag toen er speciale helikopters naar vliegbasis Gilze-Rijen kwamen maakte ik dit lucky shot terwijl ik m'n camera uit m'n broekzak pakte.
Mojo en Camjo.
Als radioverslaggever heb je het hele productieproces in eigen hand. Nu ik ook TV bijdrages maak voor Omroep Brabant gaan veel meer mensen zich met het eindproduct bemoeien. Dat begint al als ik bij het opnemen van het onderwerp soms te maken heb met een cameraman of vrouw. Daarna heeft de eindredacteur allerlei eisen en gaat na de montage er ook nog een editor mee aan de slag. Als Mojo verslaggever werk ik met m'n telefoon (mobiel, vandaar Mojo) en m'n computer. Allemaal eigen spullen zodat ik weet dat het ook echt werkt. Geen apparatuur die duizenden keren van hand verwisselt en daardoor vaak mankementen vertoont. Dat filmen met m'n mobiel werkt heerlijk. Niks scherpstellen, audio testen of witbalans inregelen. Bij voldoende licht alleen het kader bepalen en opnemen. Na wat oefenen ziet het er best goed uit. Zo goed zelfs dat m'n Mojo beelden het gehaald hebben tot de uitzending van Eva Jinek. Toch al wel een kleine mijlpaal in m'n korte TV carrière. Klik op de foto van Eva en bekijk het fragment.